اختصاصی سیاست گستر : یکی از اصلی‌ترین مشکلات واحدهای تولیدی در گیلان، ضعف در زیرساخت‌های لازم برای توسعه صنعتی است. بسیاری از شهرک‌های صنعتی در این استان از امکانات اولیه مانند جاده‌های مناسب، سیستم‌های حمل و نقل کارآمد، و دسترسی به منابع انرژی پایدار محروم هستند. این کمبودها باعث افزایش هزینه‌های تولید و کاهش رقابت‌پذیری محصولات تولیدی در بازارهای داخلی و خارجی می‌شود.

گیلان به دلیل شرایط خاص آب و هوایی و وجود جنگل‌ها و تالاب‌های متعدد، از نظر زیست‌محیطی بسیار حساس است. فعالیت‌های صنعتی در این استان گاهی با محدودیت‌های شدید زیست‌محیطی مواجه می‌شوند. واحدهای تولیدی باید استانداردهای سخت‌گیرانه‌ای را در زمینه مدیریت پسماند، آلودگی هوا و آب رعایت کنند که این امر هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، برخی از واحدهای صنعتی به دلیل عدم رعایت این استانداردها، با مشکلات قانونی و تعطیلی مواجه می‌شوند.

از سوی دیگر دسترسی به منابع مالی و اعتباری برای توسعه و نوسازی واحدهای تولیدی در گیلان یکی دیگر از چالش‌های پیش‌روی صنعتگران است. بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل کمبود نقدینگی و عدم حمایت کافی از سوی بانک‌ها و مؤسسات مالی، قادر به توسعه فناوری‌های جدید یا افزایش ظرفیت تولید خود نیستند. این مسئله به ویژه در شرایط اقتصادی ناپایدار کشور، فشار بیشتری بر صنعتگران وارد می‌کند.

جذب نیروی کار یکی دیگر از مشکلات واحدهای صنعتی است ؛ با وجود تعداد زیاد نیروی کار جوان و تحصیل‌کرده در استان گیلان، بسیاری از واحدهای تولیدی با کمبود نیروی کار ماهر و متخصص روبرو هستند. این مشکل به دلیل مهاجرت نیروهای متخصص به سایر استان‌ها یا عدم تطابق مهارت‌های آموزشی با نیازهای صنعتی به وجود آمده است. علاوه بر این، برخی از واحدهای تولیدی به دلیل مشکلات مالی، قادر به جذب و حفظ نیروهای کارآمد نیستند.


مشکلات بازاریابی و صادرات نیز برای واحدهای تولیدی صنعتی معظلی بزرگ است ؛ واحدهای تولیدی در گیلان اغلب با مشکلات بازاریابی و دسترسی به بازارهای داخلی و خارجی مواجه هستند. عدم وجود شبکه‌های توزیع کارآمد و نبود برندسازی مناسب باعث شده است که بسیاری از محصولات تولیدی این استان نتوانند به خوبی در بازارهای ملی و بین‌المللی معرفی شوند. علاوه بر این، رقابت با محصولات وارداتی و نوسانات نرخ ارز نیز بر مشکلات بازاریابی افزوده است.

فرآیندهای اداری طولانی و پیچیده، اخذ مجوزهای لازم، و بروکراسی سنگین از دیگر مشکلاتی است که واحدهای تولیدی در گیلان با آن روبرو هستند. این مشکلات باعث افزایش زمان و هزینه‌های راه‌اندازی و بهره‌برداری از واحدهای تولیدی می‌شود و انگیزه سرمایه‌گذاران را برای فعالیت در این استان کاهش می‌دهد.

به نظر نگارنده برای رفع مشکلات واحدهای تولیدی صنعتی در گیلان، اقدامات زیر می‌تواند مؤثر باشد :

    تقویت زیرساخت‌ها : سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل، انرژی و ارتباطات در شهرک‌های صنعتی .

    حمایت مالی : ارائه تسهیلات کم‌بهره و حمایت‌های مالی از واحدهای تولیدی برای نوسازی و توسعه فناوری .

    آموزش نیروی انسانی : ایجاد مراکز آموزشی و دوره‌های مهارت‌آموزی متناسب با نیازهای صنعتی .

    تسهیل فرآیندهای اداری : کاهش بروکراسی و تسهیل فرآیندهای اخذ مجوز برای واحدهای تولیدی .

    حمایت از بازاریابی و صادرات : ایجاد شبکه‌های توزیع کارآمد و حمایت از برندسازی محصولات تولیدی گیلان .

در آخر باید به این نکته اشاره کنم که واحدهای تولیدی صنعتی در استان گیلان با وجود پتانسیل‌های فراوان، با چالش‌های متعددی روبرو هستند که نیازمند توجه ویژه از سوی دولت، بخش خصوصی و سایر ذینفعان است. با رفع این مشکلات و ایجاد بسترهای مناسب، می‌توان به توسعه پایدار صنعتی در این استان امیدوار بود و از ظرفیت‌های آن برای رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی بهره برد.