سرویس بین الملل : برای بسیاری از ناظران سیاسی، این لحظه شاید بیش از یک اقدام سیاسی باشد؛ این شاید نقطهای از بازتعریف رابطه پرتنش دولت ترکیه با بخشی از ملت خود “کردها “باشد.
به گزارش سیاست گستر ، پس از چهار دهه خشونت، آیا نشانههایی از اراده واقعی برای آشتی در حال شکلگیری است؟ و آیا این آشتی در نهایت به ثباتی پایدار در یکی از پیچیدهترین مناطق خاورمیانه خواهد انجامید؟
تحلیل : چرا حالا ؟ چرا اینطور ؟
تصمیم پکک برای انحلال، آنهم پس از سالها حضور در فهرست سازمانهای تروریستی از سوی ترکیه، آمریکا و اتحادیه اروپا، تنها یک حرکت نظامی نیست؛ این تصمیم بازتابدهنده تحولی عمیق در رویکرد سیاسی، هم از جانب رهبران کرد و هم از سوی حاکمیت آنکاراست.
پس از سالها سرکوب، کوچ اجباری و محدودیتهای زبانی و فرهنگی، اکنون نشانههایی از پذیرش واقعیت اجتماعی کردها در بدنه سیاست رسمی ترکیه دیده میشود. از سوی دیگر، سیاستهای منطقهای، فشارهای بینالمللی و هزینههای اقتصادی ادامه جنگ، همگی زمینهساز چنین تغییر مسیری شدهاند.
خبر: آغاز بهکار کمیته پارلمانی صلح
روز سهشنبه، پارلمان ترکیه از نخستین نشست رسمی کمیتهای با عنوان «همبستگی ملی، برادری و دموکراسی» خبر داد؛ کمیتهای ۵۱ نفره که نمایندگانی از اغلب احزاب پارلمان در آن حضور دارند و مأموریتش تدوین چارچوب سیاسی و قانونی برای پیشبرد روند صلح با پکک است.
به گزارش سیاست گستر به نقل از رسانههای نزدیک به دولت اردوغان، این کمیته قرار است نهتنها بر روند اجرایی صلح نظارت کند، بلکه پیشنهادهایی را برای اصلاحات بنیادی در قانونگذاری ارائه دهد.
تشکیل این کمیته تنها چند هفته پس از مراسمی نمادین در شمال عراق صورت گرفت؛ جایی که اعضای پکک سلاحهای خود را تحویل دادند. این حرکت که با توصیه عبدالله اوجالان، رهبر زندانی این گروه همراه شده بود، بهعنوان نخستین نشانه عملی از عزم پکک برای پایاندادن به درگیریها تفسیر شد.
دههها پیش، در فضایی که کردها از حق زبان، آموزش و حتی نامگذاری محروم بودند، گروهی از جوانان چپگرا در جنوبشرق ترکیه گردهم آمدند. رهبرشان عبدالله اوجالان بود و هدفشان در ابتدا تشکیل یک کشور مستقل کردستان.
حزب کارگران کردستان در سال ۱۹۸۴ وارد فاز مبارزه مسلحانه شد و خیلی زود درگیریها از مرزهای ترکیه فراتر رفت و به شمال عراق و حتی بخشهایی از سوریه رسید. جنگی که جان دهها هزار نفر را گرفت و یکی از طولانیترین بحرانهای امنیتی منطقه را رقم زد.
تلاشهای پیشین برای صلح، بهویژه مذاکرات نیمهتمام سال ۲۰۱۵، ناکام ماندند. اما حالا، با تشکیل این کمیته و اعلام رسمی انحلال پکک، امیدها برای تغییر واقعی دوباره زنده شده است.
- نویسنده : نیما مجتبایی
- منبع خبر : سیاست گستر
رضا
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴واقعاً اگه این روند ادامه پیدا کنه و جدی باشه، میتونه یکی از مهمترین تحولات منطقه تو دهه اخیر باشه. ترکیه و کردها هر دو به این آشتی نیاز دارن.
سردبیر سیاست گستر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴کاملاً درست میفرمایید. بعد از سالها درگیری و بیاعتمادی، حالا هر دو طرف به نقطهای رسیدن که ادامه خشونت فقط هزینهزاست. این لحظه میتونه واقعاً تاریخی باشه — اگر با ارادهی سیاسی واقعی همراه باشه.
نغمه
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴تا وقتی عبدالله اوجالان زندانه، چقدر میشه به این روند خوشبین بود؟ بهنظرم هنوز زوده که بگیم این صلح واقعی و پایدار خواهد بود.
سردبیر سیاست گستر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴تردید شما قابل درکه. نقش اوجالان، چه در شروع درگیری و چه در توقف اون، بسیار پررنگ بوده. اما به نظر میرسه حالا خود او هم مسیر انحلال پکک رو تأیید کرده؛ شاید این بار، نقش تاریخیشو از پشت میلهها ایفا کنه.
انیس
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴درد مردم کرد در ترکیه فقط با خلع سلاح حل نمیشه، باید به رسمیت شناختن حقوق فرهنگی و زبانی هم وارد فاز اجرایی بشه، وگرنه اینم مثل ۲۰۱۵ بینتیجه میمونه.
سردبیر سیاست گستر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴دقیقاً نکتهی کلیدی همینه. صلح فقط متوقف کردن درگیری نیست، بلکه یعنی عدالت، احترام متقابل، و برابری حقوق فرهنگی. بدون اصلاحات عمیق، خلع سلاح به تنهایی دوام نخواهد آورد.
ناصر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴خیلی خوبه که مطلب با یه سؤال تحلیلی شروع شد. آدمو درگیر میکنه. امیدوارم روند صلح همونقدر جدی باشه که ظاهرش نشون میده.
سردبیر سیاست گستر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴ممنون از لطفتون 🙏 تلاش کردیم علاوه بر روایت خبری، نگاهی تحلیلی هم داشته باشیم تا مخاطب فقط خبر نخونه، بلکه بفهمه پشت اون چه تحولی داره شکل میگیره. امید داریم این صلح از سطح شعار عبور کنه.
سینا
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴نکته مهم اینه که آیا دولت اردوغان واقعاً به دنبال همبستگی ملیه یا فقط دنبال کنترل اوضاع قبل از انتخابات؟ زمان نشون میده.
سردبیر سیاست گستر
تاریخ : ۱۶ - مرداد - ۱۴۰۴این پرسش کاملاً بهجاست. با توجه به تجربههای قبلی، تردید مردم و تحلیلگران طبیعیه. اما شاید تفاوت اینبار این باشه که هم دولت و هم پکک میدونن فرصت زیادی برای آزمون و خطای دیگه باقی نمونده.