وقتی دیپلماسی خاموش شود ، طبل‌های جنگ به صدا درمی‌آید
وقتی دیپلماسی خاموش شود ، طبل‌های جنگ به صدا درمی‌آید
اگر دیپلماسی ناکام بماند، نتیجه اجتناب‌ناپذیر آن جنگ خواهد بود. ایران امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند مذاکرات جامع و راهبردی با غرب است.

سرویس مقاله ؛ سرمقاله : در دنیای پرتنش امروز، هیچ کشوری نمی‌تواند بدون ابزار دیپلماسی جایگاه خود را تثبیت کند. تجربه برجام و گفت‌وگوهای پس از آن نشان داد که مذاکرات صرفاً هسته‌ای تنها قادر به کاهش بخشی از فشارهاست، اما ریشه اختلافات ایران و غرب گسترده‌تر از یک پرونده محدود است.

به گزارش سیاست گستر ، تقابل با آمریکا، منازعه با اسرائیل و برنامه هسته‌ای سه محور اصلی بحران‌های ایران در چهار دهه گذشته بوده است و همه اینها بالقوه توان تبدیل شدن به یک جنگ تمام‌عیار را دارند.

در چنین شرایطی، هرگونه بی‌اعتنایی به مذاکره یا تقلیل آن به نشست‌های مقطعی، در حقیقت به معنای باز کردن راه برای تشدید تنش‌ها و در نهایت جنگ است. در سیاست خارجی، جنگ نقطه شکست است، جایی که دیگر چاره‌ای جز پذیرش شرایط طرف قوی‌تر باقی نمی‌ماند. اما دیپلماسی عرصه بده‌بستان و امکان کسب دستاورد حتی در ضعیف‌ترین شرایط است؛ همان‌گونه که تاریخ ایران نشان داده دیپلمات‌های کارکشته در سخت‌ترین روزها توانستند منافع ملی را تا حد ممکن حفظ کنند.

آنچه امروز بیش از هر زمان اهمیت دارد، تدوین دستور کار جامع برای گفت‌وگو با غرب است. مذاکره موردی شاید بتواند آتش یک بحران فوری را خاموش کند، اما امنیت پایدار تنها در گروی توافقی گسترده است که همه موضوعات مورد منازعه را شامل شود؛ از پرونده هسته‌ای گرفته تا سیاست‌های منطقه‌ای.

مخالفان مذاکره، همواره آن را مترادف با تسلیم می‌دانند، حال آنکه تسلیم در جنگ معنا پیدا می‌کند نه پشت میز مذاکره. در جهان امروز، قدرت یک کشور صرفاً در سلاح خلاصه نمی‌شود؛ اقتصاد، فناوری، دیپلماسی و مشروعیت بین‌المللی، همگی مولفه‌های قدرت‌اند. کنار گذاشتن دیپلماسی یعنی واگذار کردن این عرصه‌ها و محدود شدن به تقابل نظامی که پرهزینه‌ترین انتخاب ممکن است.

ایران اگر می‌خواهد در برابر فشارهای فزاینده آمریکا، اروپا و اسرائیل بایستد و همزمان آینده‌ای امن‌تر برای نسل‌های بعدی رقم بزند، گریزی از ورود به مذاکرات جامع ندارد. هر تأخیر در این مسیر، بهای سنگینی خواهد داشت که جبران آن شاید دیگر ممکن نباشد. نتیجه ناکامی دیپلماسی روشن است: آغاز جنگی که نه پیروزی در آن تضمین‌شده است و نه زیانی که بر مردم و کشور تحمیل می‌شود، قابل جبران خواهد بود.

  • نویسنده : نیما مجتبایی
  • منبع خبر : سیاست گستر